Youth Skyrunning World Championships 2022
Vorig jaar deed ik voor het eerst mee aan hét evenement voor jonge skyrunners vanuit de hele wereld: de Youth Skyrunning World Championships. Steeds meer landen sturen hun beste talenten naar een exotische locatie om samen te komen en te strijden om de titel; beste skyrunner ter wereld onder de 23 jaar. Ook dit jaar werd ik uitgezonden door de NKBV die de selectie maakt voor het NL Team.
Het was in 2021 een eye-opener, het voelde voor mij alsof ik mee deed aan de Olympische Spelen, zo veel goede atleten die overnachtten en dineerden in hetzelfde hotel. Iedereen met een outfit van zijn of haar land streden met elkaar om via graten en technische paden zo snel mogelijk de finish te halen.
Dit jaar mocht ik weer mee doen, en ook al was het van te voren minder spannend – ik wist wat mij te wachten stond – kijk ik er nu met nog meer vreugde en trots op terug. Ik ging deze keer als enige Nederlander mee, nadat Anneloes Goetze covid kreeg en Ewoud Laudy en Margot Thuy niet mee konden naar de Youth Skyrunning World Championships vanwege werk.
Ik voelde een klein beetje de druk om in mijn eentje de eer van Nederland hoog te houden, maar niks kon mij tegenhouden om vijf dagen te genieten en alle energie van dit evenement op te zuigen. Ik had nu bovendien het geluk dat José Vincente mee was als persoonlijke begeleider en masseur; we hadden het erg gezellig samen en zonder hem zou deze ervaring heel anders zijn geweest.
Ook al had ik een, sportief gezien, erg goed begin van 2022 achter de rug, ik was niet zeker van mijn vorm en ik wist niet of ik goed zou kunnen presteren. Vanaf mei tot en met juli had ik veel wedstrijden gelopen en erg goed getraind. Mijn lichaam herstelde sneller dan ooit en ik bereikte mijn beste resultaten van de afgelopen jaren; drie weken voor het WK liep ik nog een erg sterke tijd bij het NK skyrunning op de vertical kilometer, die ik voor het eerst in mijn leven won. De weken daarna waren jammer genoeg wat minder qua training en herstel, maar ik bleef kalm en luisterde naar mijn lichaam, ik rustte wat meer uit dan normaal en kwam zo toch nog fris en vol energie in Andorra aan voor mijn hoofddoel van 2022.
Ik heb dit jaar geleerd om minder gestrest aan de startlijn te staan, vooral omdat er gewoon geen reden is voor al die stress. In een wedstrijd moet je alleen zo hard mogelijk naar de finish rennen, en mentaal vind ik dat veel makkelijker dan dag in dag uit de deur uit te stappen om te trainen en zo min mogelijk fouten te maken in mijn voorbereiding. Als ik denk aan alles wat ik heb gedaan om zo fit mogelijk aan die startlijn te staan, is het niet moeilijk om bij zo’n wedstrijd alles uit mijn lichaam te persen om het resultaat te behalen waar ik zo veel maanden (of jaren) over heb gedroomd.
En dat deed ik dus, ik gaf zowel in de vertical als in de skyrace alles wat ik met mijn lichaam kon geven, en ook al was ik mijzelf daarvan bewust, nooit had ik verwacht dat ik bij beide een top 5 klassering zou bereiken. Ik kijk nog steeds in ongeloof naar de uitslagen waar mijn naam staat tussen Spanjaarden en Japanners die gesponsord en getraind worden door de grootste merken en de beste coaches. Ik begon zes jaar geleden met hardlopen en er is eigenlijk vrij weinig veranderd: ik train alleen, zonder team en zonder coach. Ik doe alles zelf, puur uit de liefde voor deze sport, en ook al heb ik het vaak moeilijk gehad, heb ik van deze vijf dagen in Andorra geleerd dat hard werk wordt beloond.
Youth Skyrunning World Championships
Dit was mijn Youth Skyrunning World Championships. Zoals je ziet heb ik weinig te vertellen over de wedstrijden zelf, dat is omdat het cliché “it’s not about the destination but about the journey” echt waar is. Het gaat er niet om dat je de top van de berg bereikt, het gaat erom hoe je besluit dat te doen. Lees meer over het WJK op de website van de ISF.
Door: Tom van de Plassche
