Camino Francés: Dansen met de tijd en zwarte wezentjes

De eerste voetstappen echoën in de stilte van de ochtend. Het pad kronkelt de berg op, de wereld is nog donker en loom. In mijn rugzak: het hoognodige. Op mijn rug: dagen aan zweet, stof en verwachting. Voor mij: zo’n 784 kilometer met 13.000 meter hoogteverschil, spiritualiteit en fysieke grensverlegging. De Camino Francés wacht en ik ben niet gekomen om hem te bewandelen. Ik ben gekomen om ermee te dansen.

Ik weet inmiddels dat tijd onverbiddelijk is

Tijd als metgezel

Op 27 augustus tussen 08:00 en 09:00 uur start mijn poging om de Fastest Known Time op deze mythische route aan te scherpen. Niet zomaar snel, maar sneller dan ooit tevoren in de self-supported categorie: geen hulp van buitenaf, geen crew, geen luxe. Enkel ik, mijn stappen, het pad en de tijd. Die tijd is geen vijand. Ze is een danspartner. Soms leid ik, soms leidt zij. Soms stuift ze vooruit, soms sleurt ze mij mee door de modder van vermoeidheid, hitte en pijn.

Ik weet inmiddels dat tijd onverbiddelijk is. Tijdens mijn eerdere FKT op de Camino del Norte heb ik het zelf ervaren. Dagen vloeiden in elkaar over, uren verdampten in het ritme van mijn passen. Het was daar, in die golvende kustbergen, dat de nacht me opzocht met haar zwarte wezentjes en dwalende lichtjes. Fantomen, spoken van het uitgedroogde brein. Ze dansten voor mijn ogen, speelden verstoppertje in de schaduwen van vermoeidheid en honger. Ze lieten me lachen, vloeken en huilen tegelijk. Maar ze waren mijn bondgenoten, want ik wist: als zij verschijnen, ben ik op het randje en dat is precies waar ik wil zijn.

De Camino Francés: klassiek pad, nieuwe uitdaging

De Camino Francés is een pad vol verhalen. Al sinds de 9e eeuw trekken pelgrims vanuit Saint-Jean-Pied-de-Port, over de Pyreneeën, door het droge Castilla y León naar de groene heuvels van Galicië. Pelgrims komen voor bezinning, voor heling, voor betekenis. Ik kom voor dat alles maar kies de taal van snelheid, uithoudingsvermogen en grenzeloos vertrouwen. Mijn doel is helder: minder dan 8 dagen, 9 uur, 16 minuten en 12 seconden, het huidige record. Elke seconde sneller dan dat, is geschiedenis schrijven.

Ik draag alles zelf: mijn slaapsysteem, voeding, water, kleding. Onderweg koop ik mijn maaltijden, drink uit fonteinen, slaap waar ik kan. Het pad biedt wat nodig is. Niet meer, niet minder. In deze pure vorm ervaar ik de essentie van het lopen: kwetsbaar, eerlijk, rauw. De Francés is geen racebaan. Het is een levend wezen dat me uitdaagt, soms omarmt, soms wegduwt. Het is de ultieme test: ben ik in staat om mezelf los te maken van comfort, van controle, van zekerheid en me over te geven aan het ritme van dit pad?

Vertrouwen en twijfel

Deze poging is niet zomaar een sportieve prestatie. Het is een zoektocht. Een dans. Een spel tussen kracht en overgave, tussen verstand en intuïtie. Ik weet hoe het voelt om na 60 kilometer lopen te beseffen dat ik nog zeker 40 kilometer moet die dag. Ik weet hoe het is om midden in de nacht wakker te schrikken van het kloppen van mijn hart, terwijl mijn benen nog trillen van de dag ervoor. Ik weet hoe vermoeidheid me soms vleugels geeft en me dan weer neerdrukt in het stof.

Maar ik weet ook dat ik kan vertrouwen op mijn lijf, op mijn geest, op de ervaring van duizenden kilometers. Mijn FKT op de Camino del Norte gaf me dat vertrouwen. Ik liep daar 10 dagen en bijna 23 uur, self-supported, ruim 4 dagen sneller dan ooit iemand deed. Ik ben sindsdien niet meer dezelfde. Die tocht leerde me dat grenzen vloeibaar zijn en dat de geest sterker is dan we denken en dat het lijf wel meegaat.

Dansen met zwarte wezentjes

En ja, ik weet dat ze terugkomen. De zwarte wezentjes. Die kleine duivels in de nacht. Ze dansen op de rand van mijn zicht, spelen met de schaduwen van mijn geest. Maar ik ben niet bang voor ze. Integendeel. Ik weet dat hun komst betekent dat ik diep ga. Dat ik leef. Dat ik alles geef.

Deze tocht is geen vlucht, geen bewijsdrang, geen strijd tegen anderen. Het is een dans met de tijd en met mezelf. Ik wil voelen wat het betekent om te lopen tot alles overbodig wordt. Tot alleen nog stappen tellen, adem, hartslag, landschap. Tot zelfs de tijd even stilvalt en ik oplos in het ritme van de eeuwenoude pelgrimsweg.

Volg de dans

Mijn avontuur is live te volgen via GPS-tracking. Elke dag deel ik updates, beelden, gedachten. Misschien zie je me onderweg, misschien bid je in stilte voor een veilige aankomst. Wat je ook doet. Ik nodig je uit om deelgenoot te zijn van deze dans. Want dit gaat niet over winnen of verliezen. Het gaat over bewegen, durven, voelen en doen. Gewoon doen! En, over het loslaten van controle en het omarmen van de onzekerheid. Het onbekende.

Misschien ontmoet ik mezelf ergens op een stoffig pad tussen León en O Cebreiro of verdwaal ik even in de mist van Galicië. Hoe dan ook eindig ik voor dag en dauw of mogelijk midden op de dag op het plein voor de kathedraal van Santiago, als de tijd en ik samen dansend zijn aangekomen.

Hoe het ook loopt. Ik ben er klaar voor. Laat de tijd maar komen. Laat de zwarte wezentjes maar dansen. Ik dans met ze mee.

Wil je meer weten of mijn avontuur volgen? Kijk dan op geertvannispen.nl, volg me op Instagram en via GPS-tracking.

Wil jij ook een uitdaging aangaan?

Ben je gemotiveerd door het verhaal van Geert om jezelf uit te dagen? Wij organiseren elk jaar meer dan 45 events van 5km tot 109km. We hebben dus voor iedereen een uitdaging. Elk laatste weekend van de maand organiseren wij een ultra van 50 kilometer of meer – speciaal voor avontuurlijke lopers zoals jij.

Begin jouw ultra-avontuur op de mooiste trails van Nederland. Wie weet sta jij in 2025 of 2026 aan de start van je allereerste trail of ultra!

Neem een kijkje op onze Trail Events kalender om te zien welke trail binnen jouw planning past.

Trail Events kalender