YouTubes algoritme is een soort randomizer. Je bent op zoek naar een video over zwemtechniek en voor je het weet wordt je overladen met suggesties; niet alleen over zwemmen maar van alles daaraan gerelateerd. YouTubes interpretatie blijkt breed.
Een kleine 80 km hollen over 2 dagen klinkt ultra-ish in hapklare brokken
“STAY HARD” roept de kale kerel aan het eind van een video terwijl die al rennend in blote bast een soort toughness religie predikt. Zijn naam blijkt David Goggins, ik ken hem niet maar wordt door het kijken naar dit ene filmpje wel ineens overladen met Goggins wijsheden. YouTube in overdrive.
Zo komt ook de 4-4-48 bovendrijven. Sterker nog, als het aan YouTube ligt (gezien de bijna absurde hoeveelheid 4-4-48 filmpjes die ineens worden voorgeschoteld) moet dit NU worden gedaan. Ik ontkom er niet aan; “We blijven je bombarderen vriend, totdat je zwicht”. Eerder genoemde Goggins heeft dit bedacht: 4 mijl rennen met elke 4 uur een nieuwe start en dat 48 uur lang. Een kleine 80 km hollen over 2 dagen klinkt ultra-ish in hapklare brokken. Je mag zelf dan het parkoers bepalen. Tja, waarom ook niet?
Na op kilometer 82 te zijn aangereden op de racefiets tijdens de Ironman 70.3 West Friesland op 25 juni kwam ik bont en blauw en vol schaafwonden over de finish. Tevreden, ja, Voldaan, helemaal niet.
Een kleine 2 weken later voel ik me een stuk beter, zijn de wonden grotendeels genezen (de uitgebreide verslaggeving tijdens de Tour de France van de val van onder andere Fabio Jakobsen leert me dat er 10 dagen voor staat) en op vrijdagochtend 7 Juli, “zomaar ineens” schoot die 4-4-48 me te binnen. De honger om even diep te gaan was duidelijk niet gestild na de Ironman terwijl het een worsteling was geweest om na die val over de finish te komen. “Oh ja” zeg ik nonchalant vlak voordat Sas naar school gaat voor een sleepover met haar uitzwaaiende groep 8, “om 4 uur vanmiddag start ik met de 4-4-48”. Ik leg even kort uit wat het is en ze stelt voor als ze terug is van kamp een keer mee te fietsen. Na meer dan 30 jaar samen is ze inmiddels wel gewend aan dit soort ogenschijnlijk uit het niets komende impulsieve acties. “Veel plezier”.
Mijn “4 miles” is een vierkantje van 6.8 km door de, met lange kaarsrechte wegen gezegende, West Friese polder . Ik stel mijzelf als doel elke ronde binnen de 45 minuten te rennen en neem me voor tijdens de eerste ronde (43:23) te bedenken wat er zoal nodig is om dit tot een goed eind te brengen. Langzaamaan ontstaat er een plan en de pauzes van iets meer dan 3 uur bieden op zich voldoende ruimte om aanpassingen te maken. Het zijn dezelfde pauzes die de 4-4-48 tot een echte uitdaging maken. Steeds opnieuw opstarten, niet genoeg tijd om knap te slapen maar ruim voldoende tijd om te piekeren over hoe lang het nog duurt en hoeveel rondes je nog moet. Ik vermaak me kostelijk.
Vertellen over het rennen van rondjes van 6.8km door een vlakke kale polder met “bloemkolen rechts”, Noord Hollandse stolpboerderijen te over en een overdaad aan trekkers en grasland is nauwelijks enerverend. Dus in het kort: het waren 12 rondes tussen de 39:22 (Sas fietste de voorlaatste ronde 11 mee, ik sloof me dus uit onder het mom dat ik zeker 1 keer onder de 40 minuten wilde lopen) en 44:44 met een smiley gehalte van ???? tot ????, een beetje het hele spectrum dus.
Focus alleen op het hier en nu: wat kan ik en moet ik nu doen om verder te kunnen
Maar het plan is leuk en interessant. Het volgende werd bedacht: Gezien de warmte tussen 22 graden in de nacht en 33 graden overdag, genoeg drinken en extra zouten toevoegen direct na elke ronde. Ik besloot niets mee te nemen onderweg, die 45 minuten kan prima zonder. Na elke ronde ga ik even wandelen met onze 2 labradoodles als cooling down, wat overigens leidde tot verwarde blikken van de mannen toen ze midden in de nacht een uitnodiging kregen om even te gaan plassen. De normaliter uitermate enthousiaste reactie maakte plaats voor een intense “huh?”-blik: “Wij willen op geen enkele wijze betrokken zijn bij dit absurde evenement tussen 10 uur s`avonds en 7 uur in de ochtend, ga maar lekker zelf een stukje wandelen maar laat ons slapen”.
Focus alleen op het hier en nu: wat kan ik en moet ik nu doen om verder te kunnen. Zelfs de 6.8 km werd opgedeeld in stukjes: 1 km bocht rechts, 1,8 km rotonde rechtdoor, 2,8 km bocht rechts, bij dat hek halverwege 3.4 km en 3.8 km over het bruggetje, 4,6 km bocht rechts, lang stuk rechtdoor met als enige markers overdag de schaduw van 2 secties met bomen, 6km bocht rechts, bring it home.
Een slaapplan: 22:00 ga ik anderhalf uur slapen beneden op de bank en dan weer ruim een uur op de bank tussen 1 en 4. Om 5 uur douchen en 2 uur in bed. Tijdens de dag gewoon zoveel mogelijk je normale dingen doen en wellicht een tukkie. Finishen op zondag rond kwart voor 1 en vieren met een steenkoud bier!
Wat een leuke uitdaging was dit. De benen deden echt wel een beetje zeer, zeker omdat je steeds stopt en opnieuw begint en toch sneller loopt dan wanneer je het als een non-stop event loopt. Eten en drinken is prima te doen door de riante break, maar te kort aan slaap zal een leuke uitdaging zijn als je moeite hebt snel in slaap te komen. Goeie tip voor aspirant meerdaagse ultralopers, veel oefenen dit. De 4-4-48 is een uitstekende tussenstap naar ultra afstanden en meerdaagse races en past ook prima in een trainings- en opbouwplan naar dergelijke races.
Groet Arjan
Ik beschouw mijzelf als een ervaren duursporter met verschillende memorabele DNFs: Van de 4 keer, 2 keer de Tor des Geants niet gefinisht, Ironman China in de medische tent met een infuus na 8 uur in de hitte, Dolomiti Extreme na 45km om maar niet te spreken van TMBT rond Mount Kinabalu op Borneo waarbij het terugduwen van een skateboard voor de start resulteerde in een gescheurde enkelband…Toch mooi hoeveel wijzer je wordt van alle keren dat het net niet lukte…STAY HARD, eindelijk begrijp ik het.
Vanaf 8 maart 2024 start The Dutch Backyard Ultra vanuit Leersum. Deze uitdaging heeft veel weg van de 4-4-48 van Arjan, maar is nog net wat extremer. Maximaal 150 deelnemers zullen hier ieder uur starten aan een ronde van 4,17 mijl (6.7 km). Er is geen finish. Ieder uur zal er een ronde blijven starten tot er nog maar 1 deelnemers de ronde volbrengt. Dat is de enige finisher; the last man standing.
Een uitdaging van formaat! Deelnemers leggen hier 100 mijl af binnen 24. We verwachten dat dit evenement zeker twee dagen door zal gaan.
Ben jij erbij?
Met behulp van cookies kunnen we analyses maken en jouw ervaring op onze website verbeteren, lees meer. Ik snap het