De Dutch Backyard Ultra - Trail Running

Door Annelieke Huijerjans

Annelieke is een jonge ultraloopster die vorig jaar meedeed aan de allereerste Backyard Ultra. Die ervaring heeft haar niet alleen fysiek sterker gemaakt, maar ook waardevolle inzichten gegeven over strategie, doorzettingsvermogen en het mentale spel van een Backyard Ultra. Dit jaar keert ze terug.

Vrijdagavond om 20:00 uur mogen we weer. Dan klinkt precies op het hele uur het eerste (van vele) startsignaal van de Dutch Backyard Ultra 2025 in Leersum, aldus Annelieke.

De eerste editie van de Dutch Backyard Ultra

In maart 2024 mochten we al aan de start staan van de eerste editie van de Dutch Backyard Ultra. Ik weet nog goed dat ik dit concept als beginnende ultraloper voor het eerst voorbij zag komen en dat het me direct fascineerde. Maar ook beangstigde. Dat is volgens mij meestal een goed teken. “Feel the fear and do it anyway”.

Toen we (Robert – mijn verloofde – en ik) begin 2024 besloten dat we wel aan dit evenement wilden deelnemen, was het al uitverkocht, ontdekten we. We schreven ons in voor de wachtlijst. Drie weken vóór het evenement kreeg ik de oproep dat er een plekje was vrijgekomen. Waag de sprong of mis de kans. Dus we deden mee!

Ik had nog niet veel ervaring met ultralopen, mijn verste afstand vóór de Backyard Ultra in 2024 was 100 kilometer op een 24-uurs trailrace de december ervoor. Een evenement dat ik toen op een zeer rustig tempo heb gelopen om het jaar mee af te sluiten.

Training voor de eerste editie

Destijds besloten we 2 weken voor de Backyard Ultra het concept zelf na te bootsen als training. 8 yards over onze “home trails” in de bossen van Someren. We testten toen een strategie uit die op het evenement zelf goed bleek te werken: 3 kilometer joggen, 1 kilometer wandelen, de laatste 2,7 kilometer weer joggen. We kwamen heel steady steeds tussen na 47-50 minuten aan bij onze stoelen. Ook werkte deze strategie mentaal goed, omdat het steeds maar kleine stukjes joggen zijn: “ik hoef nu maar 3 kilometer te rennen”. 3 kilometer, dat lukt altijd wel. Toch? En dan is er weer even rust.

We waren er klaar voor.

Terugblik

Maar hoe anders was de ervaring in Leersum. Natuurlijk maakt het starten om 20:00 uur ’s avonds een verschil. We waren al de hele dag in de weer geweest met het opzetten van de tent en het inrichten van onze spullen. Met het kletsen met andere deelnemers en het proeven van de sfeer. Ook was het koud, de eerste editie. De temperatuur ging ’s nachts richting het vriespunt.

Dat zijn allemaal geen excuses, natuurlijk. Maar tijdens de Backyard ervoeren we beiden wel dat we het concept onderschat hadden. Je denkt: elk uur een rondje van 6,7 kilometer afleggen, dan lekker even rusten, en dan weer verder. Maar het voelde vrij gehaast allemaal. Er is weinig tijd om lekker even te rusten. De timing komt nauw, je wil natuurlijk niet te laat in het startvak verschijnen. In die korte rustpauze moet je bovendien goed voor jezelf zorgen. Je moet je aandacht erbij houden.

Rond 5:00 uur ’s ochtends (ronde 10) werd ik tureluurs van het lichtpunt van mijn hoofdlamp, dat net voor mijn voeten scheen in het pikkedonker. Ik snakte naar zonsopgang. Die was prachtig. Er stak een grote haas het pad over, net voor mij. Dat gaf allemaal een enorme energieboost.

Ronde 15 (kilometer 100) was voor mij het breekpunt. Tijdens ultralopen heb ik vaak maagproblemen. De pijntjes hier en daar, de stijve spieren, de vermoeidheid kon ik tot dat punt goed verdragen. Toen mijn maag flink begon te protesteren en ik kotsmisselijk werd, was dat een mentale klap die ik even niet te boven kon komen. Eenmaal terug bij de “finish” had ik 100 kilometer gehaald. Ik besloot dat het goed was zo, en liep regelrecht de tent in om mijn medaille op te halen.

De lessen van de eerste editie

Een mooi resultaat natuurlijk, maar ook voedingsbodem voor lessen voor een volgende keer. En we wisten toen al direct dat we weer mee zouden doen – dit weekend. Het was zo’n bijzondere ervaring.

Het is logisch dat veel deelnemers een gedetailleerde planning maken ten aanzien van in te nemen voeding. Dan hoef je daar op de dag zelf niet over na te denken. Voor mij werkt het – denk ik – echter het best om elk uur te eten precies waar ik dan zin in heb. En onderweg elk uur in elk geval een gelletje en bidon Tailwind mee.

Ook dit jaar bootsten we als training het concept weer na op onze home trails. De strategie van vorig jaar werkt voor mij nog steeds goed, maar misschien wat minder strak en wat meer op gevoel.

Deze tweede keer starten we bovendien veel bewuster vanuit een positieve mindset. Geen negatieve praat onder onze tent: niet vervallen in zelfmedelijden. Het is niet erg om problemen te detecteren, maar die zijn er om op te lossen, niet om in te verdrinken. Een probleem dat je nu ervaart, kan over drie rondes weer weggeëbd zijn. Daarvoor hoef je niet direct het bijltje erbij neer te gooien. Dat wordt de insteek.

Daarnaast hebben we ons voorgenomen om dit keer niet op te geven “vanuit de stoel” of net na de finishlijn. Het credo gaat heel cliché toch écht zijn: “go one more”. We zullen dan ook onze crew (en elkaar) opdragen om ons aan te sporen elke keer weer naar dat startvak te gaan.

En tot slot: oefen dankbaarheid uit. Mijn motto is eigenlijk altijd “I GET to do this”. Dus dat stemmetje in je hoofd dat zich af probeert te vragen wat je hier doet, waarom je hier in godsnaam aan mee zou doen, waarom je dit jezelf aan zou doen, omdraaien naar een stem van dankbaarheid. I GET to be here. Met een gezond en getraind lichaam, de hele dag in de natuur, tussen een fenomenale en inspirerende groep mensen. Mag je jezelf testen: wie ben je als het zwaar wordt? Hoe praat je dan tegen jezelf? Je kunt jezelf hier laten zien wie je bent. Een kans uit duizenden.

Wil jij de Dutch Backyard Ultra volgen?

Wij hebben een speciale pagina waar je de Dutch Backyard Ultra helemaal gratis en live kunt volgen – zo ben je altijd op de hoogte van de actie, waar je ook bent!

Klik op onderstaande button om niets te missen van de Dutch Backyard Ultra! Volg de race live via onze livestream, lees de laatste updates in het liveblog en bekijk de mooiste foto’s van de deelnemers in actie. Daarnaast vind je een actueel overzicht van wie er nog in de strijd is – en wie als laatste overblijft in deze ultieme uithoudingsslag.

There is no finish!

Volg de Dutch Backyard Ultra