Wanneer je een ultratrail door bergachtig terrein aflegt, zul je zowel door dalen als over bergtoppen lopen. De wisseling van de weersomstandigheden kan opmerkelijk zijn. Ik heb vaak meegemaakt dat ik in het dal genoot van de zon en slechts enkele uren later op de top van de berg werd overvallen door een sneeuwbui.
De organisatie verplicht de deelnemers dan ook om bepaalde zaken sowieso mee te nemen. Zorg er altijd voor dat de verplichte uitrusting in je racevest zit. Indien je gecontroleerd wordt (dat doen ze onderweg regelmatig) en het is niet goed, dan volgt direct een diskwalificatie. Als je goed inpakt kan er veel in het vest, maar doe je het verkeerd dan kan je minder kwijt en kan het lopen met een racevest onprettig aanvoelen. Alle racevesten van tegenwoordig zijn goed aangepast op de wensen van de (ultra)trailrunner. Testen en kijken wat het beste werkt voor jou is een leerproces. Na een paar keer verkeerd inpakken kom je altijd wel uit op een manier die bij je past.
Deze items worden door de organisatie vooraf gecontroleerd. Bij akkoord krijg je een tag op je racevest. Deze mag/kan je niet verwijderen. De tag is voor de checkpoints en geeft aan dat het racevest is goedgekeurd. Eigenlijk kun je de samenstelling niet meer wijzigen. Al is dat latstig door de organisatie niet te controleren.
Natuurlijk is de invulling van je racevest totaal afhankelijk van de race. De zomer is nu eenmaal anders dan de winter. In de winter heb ik meer warme kleding bij me. In extreme gevallen heb ik wel eens vijf lagen kleding over elkaar gedragen.
Het lijkt misschien een hele lijst, maar zodra alles ingepakt is, past het toch allemaal. In het begin van een ultratrail draag ik doorgaans een rugzak met een gewicht van drie en een halve tot zeven kilogram, afhankelijk van de weersomstandigheden.
Bij sommige ultratrails kun je een tas afgeven die je weer ergens halverwege de trail terug kunt krijgen. Ik zorg dat de volgende spullen in de dropbag zitten:
Bij de verzorgingsposten is veel te krijgen. Natuurlijke producten eet ik altijd zonder problemen. Ik ben wat voorzichtig met de gelletjes en sportdranken die ook te krijgen zijn. Het effect op mijn lijf ga ik zo min mogelijk testen tijdens een race. De plaatsen van een verzorgingspost zijn vaak bewust gekozen door de organisatie. Meestal zijn de organisatoren zelf ook trailrunners, dus ga ervan uit dat er óf een inspanning zit aan te komen, óf je hebt er net één achter de rug. Ik neem altijd mijn rust op deze plekken. Ik controleer mijn uitrusting, vul mijn waterzak bij en eet rustig wat.
Wie zich binnenkort waagt aan een meerdaagse trailrun: veel succes!
Heb je na Chris zijn tips het gevoel dat je goed voorbereid bent voor een ultra? Wij organiseren elk laatste weekend van de maand een ultra van 50 kilometer of langer.
Begin jouw avontuur als trailrunner op de mooiste paden van Nederland en verleg in 2025 jouw grenzen op een ultra!
Neem een kijkje op onze Trail Events kalender om te zien welke ultra binnen jouw planning past.
Met behulp van cookies kunnen we analyses maken en jouw ervaring op onze website verbeteren, lees meer. Ik snap het