Hochkönigman Trail Running Festival 2023

Van 2 t/m 6 juni 2023 was het Oostenrijkse dorpje Maria Alm het decor van alweer de 8e editie van het Hochkönigman Trail Running Festival. Naar eigen zeggen is het één van de meest populaire en grootste trailrun evenementen van Oostenrijk en bovendien is de Hochkönig Skyrace onderdeel van de Skyrunner World Series. Hierdoor verschijnen er jaarlijks de nodige elite atleten aan de start, maar het WK Mountain & Trail Running in Innsbruck Stubai had daar dit jaar wat invloed op.

Naast de Skyrace zijn er ook de Downhill Race, de Easy Trail, de Speed Trail, de Endurance Trail en de Marathon Trail. Laatsgenoemde race stond voor mij op het programma: ca. 49 km in lengte met 3000 hoogtemeters.

EK kwalificatie

Zowel de Skyrace als de Marathon Trail zijn in 2023 door de NKBV aangemerkt als kwalificatie moment voor het EK Skyrunning wat van 14 t/m 16 juli in Montenegro plaatsvindt. Bescheiden als ik ben zal ik meteen zeggen dat ik mezelf geen illusies maak, maar ik geniet er wel van om het avontuur en mijn eigen limieten op te zoeken. In 2023 ben ik daarom op sportief vlak een iets andere weg ingeslagen wat als gevolg heeft dat ik hier in Oostenrijk pas mijn eerste marathon-plus afstand van het jaar loop.

Update: Rick heeft zich met zijn sterke prestatie tijdens de Hochkönigman Trail in de selectie van het EK Skyrunning gelopen. Gefeliciteerd Rick!

Maria Alm

Maria Alm ligt ten noordoosten van Zell am See en is vanuit Nederland prima met de auto aan te rijden. Vanwege de wens om voor eigen eten te kunnen zorgen voorafgaand aan de race had ik besloten om in een appartement te gaan zitten. Ik had in het verleden nog vaak de gewoonte om voorafgaand alles behalve vet- en vezelarm te eten. Het is natuurlijk geen hogere wiskunde, maar als iets garantie is voor maag/darmproblemen dan is het eten uit deze categorie en inspanning op hoge intensiteit wel.

De Marathon Trail (49 km)

De Marathon Trail heeft een maximale hoogte van ongeveer 2100 meter boven zeeniveau en hoogteacclimatisatie is daarmee niet echt van toepassing. Kort voorafgaand arriveren is daarom geen probleem. De tijd die ik had heb ik deels gebruikt voor een kleine verkenningstocht van de route. Helaas voor mij bleek dat de hoger gelegen delen lastig te bereiken waren vanwege slagbomen op de toegangswegen. De stukken welke ik wel had gezien waren nauwelijks technisch te noemen, maar na afloop kon ik zeggen dat dit geen weerspiegeling van de totale route was.

Met het afhalen van het startnummer en het nodige promotiemateriaal op vrijdag restte enkel nog de laatste voorbereidingen voor een paar uurtjes buiten spelen. De verplichte paklijst werd nog maar eens gecontroleerd en de gels en repen van startnummer voorzien. Dat laatste was voor het kunnen achterhalen van de rechtmatige eigenaar mocht er iets in de natuur terecht komen. Veel meer dan met de benen omhoog tegen de muur en een serietje kijken gebeurde er niet meer die dag.

De start

Na een prima nachtrust, op het kabaal tijdens de start van de Endurance Trail om middernacht na, gaat om 4.30u de wekker. De start van de race staat om 7.00u gepland, maar het ontbijt moet er zo’n 2.5 uur van te voren toch wel in. Bovendien staat om 6.00u de race briefing gepland waarbij men ‘verplicht’ aanwezig dient te zijn. Het appartement ligt op 100m van de start dus dat is ideaal.

Bij de briefing worden de belangrijkste aandachtspunten nog eens opgenoemd. De waarschijnlijke regen en onweer aan het einde van de middag komen voorbij, maar ook de vermelding dat koeien mogelijk de routemarkering kunnen verwijderen. Eenmaal buiten is het nog zo’n 20 minuten voor de start: hoogste tijd voor de warming-up. Gewrichten wat opwarmen, rekoefeningen, warmlopen en daarna het startvak in. De deelnemers worden opgezweept en om klokslag 7.00u mogen we vertrekken.

Mentale struggle

Er volgt direct een klim van circa 450 hoogtemeters, grotendeels over de voetpaden van een skipiste. Het is een prima opwarmer en ook eenvoudig om het tempo voorin te volgen. De latere winnaar zie ik hier wel al direct boven de andere deelnemers uitsteken, want hij loopt gestaag steeds verder weg.

Na de klim volgt er een ietwat technischer gedeelte met veel boomwortels op het pad. Ik merk hier dat het alweer lang geleden is dat ik een echt technische trail heb gelopen en ik ben dus ook wat voorzichtig. De afdaling richting de eerste verzorgingspost is weer vrij makkelijk en de lichte achterstand op nummer 2, 3 en 4 loop ik eenvoudig dicht. De winnaar heeft op dat moment al een voorsprong van 3 minuten te pakken.

Bij de verzorgingspost lopen we met z’n vieren binnen 100 meter van elkaar richting de volgende klim. Ik besluit hier, met het oog op wat er nog komen gaat, om mezelf niet de vernieling in te lopen. Ik laat de andere lopers langzaam maar zeker uit beeld gaan en merk tijdens deze klim ook dat het prima gevoel (zowel fysiek als mentaal) van het eerste stuk niet doorzet. Fysiek is er niets aan de hand, maar een licht gevoel in mijn hoofd zorgt voor een beginnende ‘mental struggle’. Nu is het niet de eerste keer dat zoiets gebeurt dus ik probeer me er niet gek door te maken.

Vlaggetje, vlaggetje waar ben je nou?

Bij de 2e verzorgingspost op 22 km komen de lopers van de Endurance Trail ook op de route terecht. Het maakt het soms wat makkelijker om de route te volgen, maar ondanks dat het prima is uitgepijld mis ik weer eens een vlaggetje. Niet dat ik er tijd door verlies, maar toch irriteer ik me aan mezelf. Normaal parkeer ik dit soort gedachten makkelijk, maar deze keer vind ik het lastig om naast me neer te leggen.

Het volgende gedeelte van ca. 11km met zo’n 1400 hoogtemeters is het langste en meest technische deel van de route. Waar je normaliter in de bergen regelmatig waterbakken tegenkomt voor extra water is dat hier niet het geval. Daarom heeft de organisatie op 26.5 km een aantal jerrycans met water in de volle zon geplaatst. Omdat ik nog voldoende drinken heb loop ik eraan voorbij en korte tijd later geeft mijn horloge de melding dat ik 25km heb afgelegd. Ik denk nog bij mezelf: Oke, ik heb toch gewoon de route gevolgd dus dat water zal wel iets eerder geplaatst zijn.

Ik vervolg de klim en de moeilijkheidsgraad neemt verder toe. Eenmaal op hoogte zijn er wat sneeuwvelden welke moeten worden overgestoken. Op wat gladheid na vormt dit geen probleem.

Verzorgingspost 35km

De volgende verzorgingspost op 35km dient zich aan. Ik word hier ingehaald door de koploper bij de dames. Zij maakt een snelle stop met hulp van de aanwezige support, ik neem iets meer tijd om klaar te zijn voor het volgende gedeelte.

Ruim na de verzorgingspost komt wederom een melding op mijn horloge: 30km afgelegd waarbij de laatste 5km in 1h49m! Zonder logisch na te denken dat dit onmogelijk is begin ik in mezelf te vloeken bij dit aanzicht. Ik ben hier volledig mijn positie op de route kwijt, omdat ik teveel leun op de informatie afkomstig van de horloge. Het zorgt natuurlijk ook niet voor een mentale boost of iets dergelijks.

De finishboog

Na wat klimmen en dalen op hoogte staat er een bordje op de route dat het vanaf hier alleen nog maar omlaag is. Vanuit de voorbereiding wist ik dat de laatste pakweg 9km voornamelijk omlaag zouden gaan. Hiermee zou ik dus rond de 40km moeten zitten. Al zie ik dat na dit bordje dat de route direct weer wat omhoog gaat. Nog meer errors in mijn hoofd….

Ik loop in dit gedeelte naar een Sloveense deelnemer toe welke er zichtbaar doorheen zit. Na de vraag of alles in orde is met als antwoord dat kramp begint op te zetten lopen we een aantal kilometers achter elkaar aan. De mist in mijn hoofd begint langzaam op te trekken en ik voel dat ik fysiek nog reserve heb. Wanneer hij de laatste verzorgingspost op 44km zonder te stoppen voorbij loopt is dit voor mij een teken dat ik ook niet meer ga stoppen en laat daarna de handrem los om richting het dal te denderen. De temperatuur in het dal is weer een stuk hoger en bovendien is het laatste stuk van de route over asfalt. Ik ben dan ook blij als ik na 6 uur en 15 minuten als 6e man onder de finishboog doorloop.

Evalueren en leermomenten

Het aanvullen van de tekorten kan beginnen en daarnaast ook het evalueren van de race. Ik kan maar moeilijk genieten van de prestatie, want ik heb in mijn ogen op mentale weerbaarheid een aardige wanprestatie geleverd. Het valt niet mee om te accepteren dat niet alles perfect kan verlopen…

Anderzijds is het weer een leermoment voor de toekomst en uiteindelijk zal ik er ook zo op terugkijken. Doordat ik slechts een paar dagen aanwezig ben en de focus vooral op rust heeft gelegen heb ik helaas niet veel van de noordkant van het gebied gezien. De route van de Skyrace liep door dit gebied en op basis van de beelden was dit op technisch vlak nog een tandje steviger. Wellicht iets voor de toekomst!

Verleg je grenzen bij een van onze Trail Events

Ben jij op zoek naar een uitdaging? Wij organiseren trail running evenementen door heel Nederland met afstanden van 5 tot 109km! Onze routes zijn uniek door de variërende gebieden en het grote aantal Single Tracks.

Neem eens een kijkje op onze Trail Events kalender en schrijf je in voor jouw nieuwe uitdaging.

Trail Events Kalender