Voorbereiding Tor de Geants 2022

Blog Rick Janssen Ultra Trail
Over de auteur
Rick Janssen
Rick is een veelzijdige (ultra)trailrunner die het liefst in de natuur beweegt. Met grote regelmaat neemt Rick deel aan Ultra Trails in de bergen en veel van de voorbereidingen worden in Nederland en België gedaan. Rick is onderdeel van onze CREW.

Mijn route richting de Tor de Geants 2022

Nu het trail-geweld van de UTMB aan hoofdzakelijk de noordzijde van de Mont Blanc voorbij is, wordt de focus verlegd naar de regio ten zuiden van het Mont Blanc massief. Van 9 t/m 18 september 2022 staat de Aosta vallei in Italië, met Courmayeur in de hoofdrol, in het teken van de TORX®. Een trail endurance event waarbij er gekozen kan worden uit vier verschillende afstanden:

TOR30 – Passage au Malatrà (ca. 30km met 2300 D+)
TOR130 – Tot Dret (ca. 130km met 12000 D+)
TOR330 – Tor de Geants (ca. 330km met 24000 D+)
TOR450 – TOR de Glaciers (ca. 450km met 32000 D+)

Nog niet, misschien?!

Het is midden februari 2022 wanneer ik de Duinhopper loop, 220km van Hoek van Holland naar Den Helder. Ik ben net vuurtoren Lange Jaap in Den Helder voorbij gelopen en alles doet pijn. Een aantal uren eerder heb ik voor het eerst in mijn relatief korte ultraloop carrière mijn mentale breekpunt bereikt. Mijn ondersteunende ploeg en ik worden fris en fruitig tegemoet gelopen door Chris (v. Beem). Zijn positieve energie is als vanouds en het duurt niet lang voordat hij zegt: ‘’je hebt nog één dag om je in te schrijven voor de Tor de Geants 2022”. Kort daarvoor heb ik een soortgelijke vraag beantwoord met: ‘’Nog niet misschien!”. Maar het behoeft geen uitleg hoe dit gaat. Ik houd van uitdaging, zoek graag de grens op, ik wil voelen dat ik leef. Tor de Geants it is!

Inschrijfprocedure

Omdat ik nooit eerder aan één van de verschillende races heb deelgenomen volgt er in mijn geval een pre-registration met loting. Deze vindt eind februari plaats waarbij ik word uitgeloot. Balen, maar het is wat het is.

Chris attendeert mij er ergens in april op dat een andere Nederlandse deelnemer, welke eerst was uitgeloot, wel mag deelnemen. Na contact met de organisatie wordt mij duidelijk dat de quota per land waren aangevuld met personen welke initieel waren uitgeloot en nu (op volgorde van moment van inschrijving) in de gelegenheid waren gesteld om alsnog deel te nemen vanwege het niet voltooien van inschrijvingen van ingelote deelnemers. Ik was natuurlijk één van de laatste die zich had ingeschreven en ik krijg te horen dat ik niet één van de gelukkigen ben. Toch volgt een paar dagen laten een mail van de organisatie met de mededeling: Als je vandaag de inschrijving voltooid dan kom je op de deelnemerslijst. Er schiet van alles door me heen maar ik besluit de inschrijving te voltooien.

Voorbereiding:

Vanaf het moment van voltooien van mijn inschrijving is het nog ruim vier maanden tot de start in Courmayeur en dus nog voldoende tijd om me optimaal voor te bereiden. Voor mij bestaat de voorbereiding grofweg uit de volgende aspecten:

  1. Training
  2. Voeding
  3. Materiaal
  4. Kennis van organisatie / route / hoogteprofiel
  5. Reis en verblijf (voor- en na)

Mijn voorbereiding is voor elk evenement hetzelfde. Echter, naarmate de omvang van het evenement groter wordt besteed ik hier uiteraard meer aandacht aan.

Training

Uiteraard is kilometers maken het meest omvangrijke onderdeel van mijn voorbereiding. Naar welk evenement ik ook toe werk, ik probeer het vooral heel luchtig te houden. Daarmee probeer ik ervoor te zorgen dat het geen moeten wordt. Dit betekent ook dat ik geen gebruik maak van trainingsschema’s. Ik loop grofweg vier of vijf keer per week en wissel daarbij in afstanden en tempo. Meestal eindig ik ergens tussen de 80 en 100 kilometer per week. In combinatie met de ca. 150km fietsen in de week is dit voldoende beweging voor mij. Zo’n vijf tot zes weken voorafgaand aan een ultra van 100km+ verhoog ik gedurende 3 tot 4 weken de duurbelasting tot zo’n 150km per week om de laatste weken niet al te veel meer te doen. Uiteraard probeer ik ook de nodige hoogtemeters te trainen, maar in Nederland blijft een lastig verhaal. Ik ben daarom vrij regelmatig in de Ardennen te vinden.

Wat ik zelf misschien nog wel het belangrijkste onderdeel vind is core-training. Hoewel ik krachttraining al geruime tijd verweven heb in mijn trainingen, merkte ik aan het begin van dit jaar dat langdurige inspanning alsnog een enorm effect had op mijn loophouding. Vandaar dat ik dit richting deelname aan de UTVV 2022 meer specifiek ben gaan inzetten. Inmiddels train ik vrijwel dagelijks buik- en rugspieren. Niet lang, gewoon 10 a 15 minuten, vrijwel nooit met extra gewicht, maar wel met hoge intensiteit. Twee of drie keer in de week verleng ik deze training tot circa één uur en belast daarbij het totale lichaam.

Ik heb de opvatting dat ultralopen 30% fysiek is, de rest mentaal. Dat betekent voor mij dat trainen niet alleen maar bestaat uit kilometers maken. Ik probeer zo nu en dan situaties te simuleren die ik (mogelijk) tegen ga komen. Simpele dingen als lopen met slecht weer, een nachtje doorhalen, moeilijk begaanbaar terrein… Het zijn voorbeelden die invloed hebben op mijn mentale gestel en inmiddels weet ik hoe ik hierop reageer. Kijkend naar de Tor de Geants weet ik dat de nachten en het daaraan gekoppelde slaapgebrek mijn grootste vijand gaat zijn. Gelukkig geldt dit niet alleen voor mij!

Voeding

Hoewel ik in de basis best gezond eet en drink (oké, ik ben een enorme zoetekauw) heb ik mijn eetpatroon pas vrij recent tegen het licht gehouden. Ik heb hieruit kunnen opmaken dat hetgeen ik gedurende de dag eet lang niet altijd in functie is van de hoeveelheid inspanning die ik lever. Beter gezegd, ik at vaak op de verkeerde momenten op de dag. Daarmee had ik vaker dan gewenst een uitgeput gevoel tijdens het sporten.

Bovendien was de hoeveelheid eiwitten welke ik innam veel te laag. En dat terwijl dit een van de belangrijkste nutriënten is. Nu dit meer in balans is heb ik een meer constante energie gedurende de dag en merk ik ook dat het herstel beter verloopt.

Tijdens inspanning ben ik inmiddels ook weer nagenoeg volledig teruggegaan naar het gebruik van sportvoeding. Ik heb al te vaak last gehad van maag/darmen welke volledig van streek waren. Vrijwel altijd was dit toe te schrijven was aan de voeding die ik had ingenomen. De ratio van brandstoffen in sportvoeding is optimaal waardoor ik dit voor een langere tijd zonder problemen kan innemen. Daarbij is het ook makkelijk te controleren om zo’n 80 gram koolhydraten per uur in te nemen. Het kost helaas een vermogen, smaakt niet altijd even lekker maar het voorkomt een hoop narigheid. Bovendien is het een gegeven dat het lichaam bij langdurige inspanning in een soort overlevingsstand komt. Opname van voedingsstoffen wordt daarbij steeds lastiger.

Tijdens de Tor de Geants heb ik een grote hoeveelheid gelletjes en repen bij me waarmee ik een groot deel van de route vooruit mee zou moeten kunnen. Met nog wat extra eten en het aanbod van de verzorgingsposten moet het dan goed komen.

Materiaal

De Tor de Geants voert mij en de andere deelnemers over de Alta Via 1 en Alta Via 2 rondom de Aosta Vallei. Hierbij ligt het laagste punt op zo’n 300m en het hoogste punt op 3300m boven zeeniveau, zie ook een schematische weergave van het hoogteprofiel hieronder.

De verplichte paklijst vanuit de organisatie is zeer beperkt. Het omvat niet veel meer dan de echte essentiële zaken zoals communicatiemiddelen, reddingsdekentjes en minimaal 1.5 liter water. De lijst met noodzakelijk geachte materialen is een stuk langer. Veel van deze materialen zijn gericht op bescherming tegen weersinvloeden (volledige lijst is te vinden via deze link, paragraaf 14)

Het enorme hoogteverschil in combinatie met het wisselen van dag en nacht zorgt ervoor dat ik rekening houd met een ruime variatie in temperatuur. Nu is de gouden regel bij het betreden van de bergen natuurlijk: laagjes, laagjes en nog eens laagjes.

Ik zorg dat ik op elk moment minstens 5 lagen tot mijn beschikking heb. De regenjas en regenbroek zijn hierbij niet alleen bescherming tegen de wind/kou maar houden me droog bij eventuele regen.

Alle materialen en ook het eerder genoemde eten neem ik mee in het grootste racevest dat Instinct Trail in zijn assortiment heeft: de Instinct XX. Met zijn vele opties en variabele inhoud van 18-24 liter is er ruimte genoeg voor al deze materialen.

Verder loop ik net als tijdens Trail des Fantomes vorige maand op de Hoka One One Mafate Speed schoenen. Als backup in de dropbag belanden de Hoka One One Evo Mafate 2 en wellicht nog een extra paar. Ik ga wel van start met andere poles, de Leki Ultratrail FX.one Superlite. Na afloop van de Tor de Geants deel ik graag mijn ervaringen.

Ik heb het nu vooral over de materialen tijdens de race. In mijn dropbag zit minimaal een extra paar van hetgeen ik steeds bij me draag. Sokken wissel ik op elke lifebase, evenals shirt. Daarnaast wat verzorgingsspullen om weer fris en fruitig verder te kunnen (haha).

Ik ga er vanuit dat ik de hele rit volbreng. Dat houd in dat ik naar verwachting zo’n 5 dagen onderweg ben (1e doel is finishen, 2e doel finishen onder de 130 uur). Ik verheug me nu al op de douche en schone kleren na afloop, iets wat zeker niet vergeten moet worden.

Kennis van organisatie / route / hoogteprofiel

Uiteraard is alles tijdens de TOR-week nieuw voor mij. Ik heb nog nooit deelgenomen aan zo’n groot evenement. Er schijnen 2000 vrijwilligers mee te helpen aan de totstandkoming van dit feest. Om het mezelf op voorhand al makkelijker te maken zorg ik dat ik de belangrijke zaken weet of makkelijk kan opzoeken tijdens de route. Denk aan waar moet ik zijn voor het ophalen van het startnummer, het inleveren van de dropbag, een uitdraai van de route, hoogteprofiel, GPX in horloge en op een backup device etc. Niets is vervelender dan voor verrassingen te komen staan, zeker wanneer totale vermoeidheid zich meester van me heeft gemaakt.

Vind hier de link naar de homepage van de TOR.

Life begins at the end of your comfort zone

Reis en verblijf

Het liefst was ik ruim een week voorafgaand richting Courmayeur afgereisd om te kunnen acclimatiseren. Helaas zit dat er niet in. Het verblijf vooraf is daarmee natuurlijk wel makkelijk te regelen. De opslag van mijn spullen tijdens de race en de beschikbaarheid van een hotelkamer na afloop is natuurlijk wat lastiger. Dat wil zeggen dat ik geen idee heb wanneer ik precies zal finishen. Gelukkig wist Chris me te vertellen dat Courmayeur tijdens deze weken volledig draait rondom de TOR. Daarmee is er behoorlijk wat flexibiliteit van de hotels en kan er veel geregeld worden.

Ik heb nu vanaf woensdag weer een hotelkamer tot mijn beschikking. Niet dat ik dan al verwacht terug te zijn, dan zou er iets mis moeten zijn gegaan. Vanaf woensdag heb ik een supporter ter plaatse welke mij richting hotelkamer kan dragen als ik over de finish kom.

Ik heb er enorm veel zin in, ondanks dat ik weet dat de aanloop niet vlekkeloos is geweest. De verstuikte enkel van de Trail des Fantomes is soms nog wat gevoelig, maar daar wil ik niet te veel bij stil staan. Het wordt een fantastische ervaring waarmee ik hoop mijn mezelf weer wat beter leer kennen. Want voelen dat je leeft, begint aan het einde van je comfortzone.

Deel deze pagina: